En het avontuur gaat gewoon weer verder..

Habari, Hallo, En het avontuur gaat gewoon weer verder, ondertussen 20 dagen in Afrika. Veel meegemaakt en gezien. Net een slopend kamp van 5 dagen in Lira met de straat jongens achter de rug. Ik sliep in de jungle, tussen de apen en de olifanten. Een hele nieuwe uitdaging en ervaring! Het was echt een ‘boy camp’, scheten gingen dan ook de vrije loop, erg lachwekkend. Het douchen met een bak water, het plassen in een gat in de grond en het slapen op een heel dun matrasje. Het was een groep van 21 jongens, met de leeftijd van 5 t/m 17 jaar.
Deze jongens kennen geen opvoeding, geen grenzen, geen moeten, geen vragen, geen sorry, geen trots en geen positieve aandacht. Ze vinden het dan ook lastig om naar je te luisteren. Van de 21 jongens gebruiken zo’n 4 jongens geen drugs. Ze denken alleen aan: “ME, MYSELF AND I”. Elk jongere heeft zijn eigen verhaal en meegemaakte gebeurtenissen.
In dit kamp waren er dan ook veel gevechten. Niks is te gek, want ze pakken in een gevecht alles wat maar te pakken valt, denk aan: messen en hout wat in brand staat. De eerste dag was dinsdag, alle spullen (kleding, schoenen en handdoeken) waren onder de jongens verdeeld en ingepakt, dit was een hele happenning. De jongens waren allemaal erg “excited”, want voor hun was dit gewoon een vakantie. Na de lunch vertrokken we richting Lira. Na een lange bobbelige en gaten weg eindelijk om zeven uur aangekomen. Tenten opgezet, eten klaargemaakt en een kampvuur gemaakt. Ik genoot van elke minuut en heb echt gelachen met de staff. De eerste avond lag ik rond 1 uur in mijn bed. De avond was Nederlands koud en daardoor had ik maar 1 uur slaap gehad. Om zes uur werd ik wakker gemaakt voor de ochtendgymnastiek, dit was de zwaarste die ik ooit heb gehad. Van kikkersprongen naar kruipen over de grond. Ook dat heb ik overleefd. Maar natuurlijk heb ik hiervan geleerd, de volgende dagen bleef ik lekker tot 7 uur in mijn bedje liggen! De andere nachten sliep ik bij 2 andere vrouwen van de staff een stuk warmer! Het dagelijkse programma met de jongens was: 06:00 running, 07:00 ontbijt en wassen, 08:00 lessen en groepsactiviteiten, 13:00 lunch en vrije tijd 14:30 activiteit, 15:30 survival, hout zoeken voor het kampvuur en vrije tijd, 19:00 avond eten, 19:30 kampvuur . Elke dag hielp ik met koken en de activiteiten. Ik heb dan ook het spel “paard, ridder, rugzak” geleerd! Leuk dat ze het vonden. Verder nog een aantal drama activiteiten met ze gedaan.
Koken kost dan ook veel tijd. Je moet alles uitsorteren, zodat je geen stenen hoeft te eten. Verder veel met de jongens wezen voetballen en frisbeeën. Daarnaast heb ik veel goede gesprekken 1 op 1 gehad met de boys. De laatste survival was op vrijdag, dat was de heftigste! We liepen door de smalste padjes, over bomen en door de rivier. Me slippers kapot gelopen en wat mooie schrammen eraan overgehouden. Maar het eind resultaat was dan wel heel gaaf, een waterval en ook nog 2 aapjes gespot. Ik ben geen olifant tegengekomen, maar wel voetstappen en poep. Maar het is ook gevaarlijk, als je er wel één ziet. Dit alles was een geweldige ervaring. Ik heb veel geleerd. Onder kamp waren er ook nog 3 jongens weg gerend, maar die kwamen weer terug omdat ze niet wisten waar ze heen moesten, want we zaten echt in the middle of nowhere. De jongens gaan 10 dagen op kamp. Nadat ze van kamp terug komen ga ik met de jongens werken bij het bedrijf: AFCIC (straat hulp werk). Hier komen jongens van de straat voor 6 maanden, ze gaan eerst op kamp om af te kicken van de drugs en niet terug te kunnen vluchten naar de straat en daarna worden ze klaar gestoomd voor school. Als ze het hele traject klaar hebben worden ze als het mogelijk is in hun familie geplaatst en gaan ze weer terug naar school. Het is mooi om te zien dat de jongens groeien en veranderen! Je krijgt zeker voldoening van dit werk.
Naast het mooie kamp heb ik nog andere dingen gedaan.

Op 14 feb heb ik een Nederlandse organisatie bezocht Macheo, dit heeft een aantal weeshuizen, voedsel projecten en Nederlandse vrijwilligers. Met 2 Nederlanders heb ik toen 3 scholen bezocht. De eerste school was het indrukwekkends 1000 kinderen stormde op de auto af, want ja er waren drie “witte” mensen, bijzonder dat ze het vinden. Ze zitten met 60/70 kinderen in een klas. Wat ben ik blij dat ik hier geen lerares ben. Ik dacht waarom zijn de kids toch zo stil, maar als ze niet luisteren worden ze geslagen. Veel gezien en meegemaakt die dag. De volgende dag ging ik met Julianna (huismoeder), naar “the town” en het zwembad. Heerlijk was dat. Ik moest Julianna leren zwemmen, niet dat dat echt lukte. In het weekend heb ik lekker met de kids van het weeshuis gespeeld, gevoetbald en ik heb ze geschminkt! Op zondag ben ik met de kids naar de “dans” kerk geweest, leuk om te zien, maar er waren haast alleen maar kinderen en ze spraken veel Swahili, dus veel begreep ik er niets van. Volgende keer ga ik naar een Engelse kerk. De volgende dag had ik voor het eerst mijn hardloop schoenen aangetrokken voor een stukje hard te lopen. De mensen verbaasde zich erover en moesten er maar om lachen. Een witte , die wat aan zijn conditie doet?! Na alles schoon te hebben gemaakt ging ik naar “the town”. Hier had ik afgesproken met 3 andere Nederlandse vrijwilligers en hebben we heerlijk Nederlandse friet gegeten. Één van deze vrijwilligers blijft voor 3 maanden hier, dat is dus wel gezellig. De dag erop ging ik dus voor 5 dagen op kamp. De zondag heb ik lekker met de kids gespeeld en bijgekomen van het kamp en vandaag ga ik een dagje in het weeshuis meehelpen en naar “the town”.

Het gaat goed met me, ik voel me fijn en ik zit lekker in me vel. Ik raak gewend aan het leven hier. Het weer is heerlijk hier. Het eten is een beetje hetzelfde, niet zoveel aan. In de nachten zijn er altijd veel geluiden, dus slaap ik niet altijd zo goed. Natuurlijk denk ik nog wel aan thuis, maar ik heb gelukkig veel dingen te doen. Je moet dit alles gewoon een plek geven en dat kost soms tijd. Je moet je oude leventje even loslaten. En ja, soms is dat moeilijk en denk ik ook eventjes van he, ik boek mijn ticket eerder naar huis. Maar we zullen het allemaal beleven. Het is in ieder geval een mooie ervaring, die ik nooit ga vergeten en ik ben blij dat ik deze kans heb gegrepen! Ik leer veel. Leuk om van jullie te horen.