Het avontuur is begonnen
Door: Charlotte Geluk
Blijf op de hoogte en volg Charlotte
13 Februari 2013 | Nederland, Nunspeet
Karibu, Assinti (Hallo, Welkom). Het avontuur is begonnen. Ik kom in mijn kamer en er hangt een groot gekleurd papier met daarop: “Lieve Charlotte, een warm welkom in je tweede huis. ” De mensen zijn allemaal erg gastvrij, aardig en behulpzaam. Ze doen veel voor hun gasten. De eerste zeven dagen zijn voorbij, als ik zo terug kijk is dat eigenlijk heel snel gegaan, ook al voelde dat op dat moment niet altijd zo. Ik heb die dagen heel veel meegemaakt en gezien, het lijkt daarom wel dat ik hier al veel langer ben. De eerste dagen waren voor mij erg lastig. Ik voelde me alleen en de kinderen waren nog erg verlegen. Iedereen praat Swahili tegen elkaar. Ik dacht hoe ga ik hier de 4,5 maand volhouden?! Want ja een maand lukt wel, dat is kort! Alles is anders het ritme, het voedsel, het slapen, de scholen en het dagprogramma. Daar moet ik nog steeds erg aan wennen. Ja, ik had nooit verwacht, maar ik heb ook last van “home sick”. De eerste dagen hoorde ik ook de hele tijd “Muzungu” (wittte). Als witte krijg je hier veel aandacht. De afrikanen zien je als anders, rijk en speciaal. Als je wat wil kopen verhogen ze de prijs ook graag. Voordat ik deze reis begon, maakte ik me druk of ik me hier wel veilig zou voelen. Nou daar hoef ik me in ieder geval niet druk om te maken, want de eerste dag voelde ik meteen al veilig. We hebben ’s nachts een bewaking en ik kan alles goed afsluiten.
Elke dag eet ik van dat kleverige brood met jam. ’S Avonds eet ik groenten met een klomp deeg of rijst. Ik eet hier veel boonen en drink hier elke dag water. Hier ben ik nu wel gewend.
De eerste dag zei ik tegen een kindje: “ He, zullen we een spelletje doen?” Toen zei het kindje: “We hebben geen spelletjes”, daar schrok ik van. Ik dacht: “wat doe je dan?” De kinderen spelen in de week niet heel veel, meer in het weekend. Je moet dan ook erg creatief zijn, met spelletjes spelen, omdat ze dus niet veel hebben. Hun dagprogramma is: 5:30 klaarmaken voor school, 06:30 naar school lopen, 07:00- 15:30 school, 16:00 douchen, hun taak doen, huiswerk maken , 17:30 spelen 19:00 eten, 20:00/ 21:30 naar bed. Doordeweeks voetballen doen ze niet, daarin worden ze aardig streng gehouden. In dat opzicht hebben we het echt goed in Nederland!
Ik heb nu nog niet echt een dagprogramma, ik bezoek veel dingen om te kijken wat ik kan combineren met het werken bij het weeshuis, want ik wil natuurlijk niet de hele dag alles schoonmaken. Als de kinderen namelijk naar school zijn moet je veel huishoudelijke dingen doen. Ja, ik was de kleding met de hand, bezem mijn kamer met een heksen bezem, doe de afwas met de hand en help met koken! ( wat een omslag) Mama en papa, zullen wel trots op me zijn! Haha. Veel rugwerk trouwens!
De cultuur van de afrikanen is dan ook: Pole Pole (langzaam). Als je met iemand om negen uur afspreekt kan je diegene om tien uur verwachten. In Nederland is dat natuurlijk heel anders, dus hier moet ik erg aan wennen. Niet dat ik altijd op tijd was in NL, haha! Je hebt het ook niet echt druk en kijkt niet veel op de tijd. Mijn karakter is ook gewoon, dat ik graag druk wil zijn en dat is hier dus even wennen!
Woensdag was mijn eerste dag hier. Ik heb de eerste dag veel geslapen, ook al lukte dit niet echt! En ook was dit de eerste ontmoeting met de kinderen. Ze wouden de hele tijd aan mijn haar zitten, want ja dat is hier heel bijzonder! Donderdag had ik mijn eerste ontmoeting met AFCIC (straat hulp werk) en heb ik de stad van Thika gezien. Hier ontmoette ik 2 engelse vrijwilligers. ’S Avonds sliep een huis moeder en een baby bij mij, dus kon ik niet slapen, omdat die baby de hele nacht bijna huilde. Vrijdag heb ik een rondleiding van AFCIC gehad , heb ik geluncht met James (vrijwilliger) en ging ik de stad in met Sarah, een Keniaans meisje van mijn leeftijd. Daarna heb ik gevoetbald met de kinderen van de “private school”. Daarna heb ik een aantal spelletjes gedaan met de kids van het weeshuis. Zaterdag ben ik naar de hoofdstad van Kenia geweest, Nairobi. Hier ben ik geweest met Angela (vrijwilliger). Gaaf, om zo’n stad te zien! Het verkeer is echt een choas trouwens! ’S Avonds heb ik gelogeerd bij Angela & James, hier ging ik wat eten en film kijken. De volgende dag moest ik er vroeg uit, want het weeshuis had gevraagd of ik mee ging naar de kerk. Deze duurde 2 uur en was geheel in Swahili, dat was zwaar! Dit was geen “dans” kerk, daar ga ik de volgende keer heen. Hierna moest iedereen hun taak doen en daarna ging ik de hele middag met de kids voetballen. Daarna had ik een staff meeting, hier gingen we het over mijn programma hebben. ’S Avonds hebben we Alvin & Chipmunks gekeken, leuk dat ze het vonden! De volgende dag had ik een project van Shade bezocht, hier krijgen straatkinderen scholing, eten en kunnen daar slapen. Daarna heb ik geholpen in het weeshuis en ’s avonds hebben we de film afgekeken. Gisteren heb ik AFCIC bezocht en de nieuwe straatkinderen ontmoet. Ik ga volgende week waarschijnlijk met hun op kamp, zodat ze van hun drugs afkomen en een nieuwe toekomst tegemoet gaan. Vandaag ben ik langs St. Patrick school geweest, dit is een school en verblijf voor gehandicapten, wat een schatjes! Daarna heb ik nog een andere school bezocht en ben ik nog even in de stad geweest.
Het is tof om te zien, dat ik de kinderen zoveel liefde kan geven, ze houden erg van knuffelen! Dat is natuurlijk ook een stukje wat hun missen. Daarnaast heb ik ook een tweede moeder erbij (Ann), ze is zooo lief. Ow en jaa ik heb ook een vriendje (Daniel), negen jaar?! Haha! De kinderen praten nu al veel meer engels tegen mij en zijn aan mij gewend, erg fijn! Ik ben ook steeds meer mezelf hier. Het gaat dus stukje bij beetje beter met me. Ik krijg leuke ideeën om met de kids te doen! Ik moet de knop nog wel omzetten en er helemaal voor gaan, maar ik moet dit alles even tijd geven.
Ik skype en praat deze dagen veel met mijn mams, paps en vrienden, dit heb ik echt nodig, omdat je veel meemaakt en ziet! Het is een hele omslag. Ik waardeer alle berichten echt. Ik hoor graag van jullie!
Elke dag eet ik van dat kleverige brood met jam. ’S Avonds eet ik groenten met een klomp deeg of rijst. Ik eet hier veel boonen en drink hier elke dag water. Hier ben ik nu wel gewend.
De eerste dag zei ik tegen een kindje: “ He, zullen we een spelletje doen?” Toen zei het kindje: “We hebben geen spelletjes”, daar schrok ik van. Ik dacht: “wat doe je dan?” De kinderen spelen in de week niet heel veel, meer in het weekend. Je moet dan ook erg creatief zijn, met spelletjes spelen, omdat ze dus niet veel hebben. Hun dagprogramma is: 5:30 klaarmaken voor school, 06:30 naar school lopen, 07:00- 15:30 school, 16:00 douchen, hun taak doen, huiswerk maken , 17:30 spelen 19:00 eten, 20:00/ 21:30 naar bed. Doordeweeks voetballen doen ze niet, daarin worden ze aardig streng gehouden. In dat opzicht hebben we het echt goed in Nederland!
Ik heb nu nog niet echt een dagprogramma, ik bezoek veel dingen om te kijken wat ik kan combineren met het werken bij het weeshuis, want ik wil natuurlijk niet de hele dag alles schoonmaken. Als de kinderen namelijk naar school zijn moet je veel huishoudelijke dingen doen. Ja, ik was de kleding met de hand, bezem mijn kamer met een heksen bezem, doe de afwas met de hand en help met koken! ( wat een omslag) Mama en papa, zullen wel trots op me zijn! Haha. Veel rugwerk trouwens!
De cultuur van de afrikanen is dan ook: Pole Pole (langzaam). Als je met iemand om negen uur afspreekt kan je diegene om tien uur verwachten. In Nederland is dat natuurlijk heel anders, dus hier moet ik erg aan wennen. Niet dat ik altijd op tijd was in NL, haha! Je hebt het ook niet echt druk en kijkt niet veel op de tijd. Mijn karakter is ook gewoon, dat ik graag druk wil zijn en dat is hier dus even wennen!
Woensdag was mijn eerste dag hier. Ik heb de eerste dag veel geslapen, ook al lukte dit niet echt! En ook was dit de eerste ontmoeting met de kinderen. Ze wouden de hele tijd aan mijn haar zitten, want ja dat is hier heel bijzonder! Donderdag had ik mijn eerste ontmoeting met AFCIC (straat hulp werk) en heb ik de stad van Thika gezien. Hier ontmoette ik 2 engelse vrijwilligers. ’S Avonds sliep een huis moeder en een baby bij mij, dus kon ik niet slapen, omdat die baby de hele nacht bijna huilde. Vrijdag heb ik een rondleiding van AFCIC gehad , heb ik geluncht met James (vrijwilliger) en ging ik de stad in met Sarah, een Keniaans meisje van mijn leeftijd. Daarna heb ik gevoetbald met de kinderen van de “private school”. Daarna heb ik een aantal spelletjes gedaan met de kids van het weeshuis. Zaterdag ben ik naar de hoofdstad van Kenia geweest, Nairobi. Hier ben ik geweest met Angela (vrijwilliger). Gaaf, om zo’n stad te zien! Het verkeer is echt een choas trouwens! ’S Avonds heb ik gelogeerd bij Angela & James, hier ging ik wat eten en film kijken. De volgende dag moest ik er vroeg uit, want het weeshuis had gevraagd of ik mee ging naar de kerk. Deze duurde 2 uur en was geheel in Swahili, dat was zwaar! Dit was geen “dans” kerk, daar ga ik de volgende keer heen. Hierna moest iedereen hun taak doen en daarna ging ik de hele middag met de kids voetballen. Daarna had ik een staff meeting, hier gingen we het over mijn programma hebben. ’S Avonds hebben we Alvin & Chipmunks gekeken, leuk dat ze het vonden! De volgende dag had ik een project van Shade bezocht, hier krijgen straatkinderen scholing, eten en kunnen daar slapen. Daarna heb ik geholpen in het weeshuis en ’s avonds hebben we de film afgekeken. Gisteren heb ik AFCIC bezocht en de nieuwe straatkinderen ontmoet. Ik ga volgende week waarschijnlijk met hun op kamp, zodat ze van hun drugs afkomen en een nieuwe toekomst tegemoet gaan. Vandaag ben ik langs St. Patrick school geweest, dit is een school en verblijf voor gehandicapten, wat een schatjes! Daarna heb ik nog een andere school bezocht en ben ik nog even in de stad geweest.
Het is tof om te zien, dat ik de kinderen zoveel liefde kan geven, ze houden erg van knuffelen! Dat is natuurlijk ook een stukje wat hun missen. Daarnaast heb ik ook een tweede moeder erbij (Ann), ze is zooo lief. Ow en jaa ik heb ook een vriendje (Daniel), negen jaar?! Haha! De kinderen praten nu al veel meer engels tegen mij en zijn aan mij gewend, erg fijn! Ik ben ook steeds meer mezelf hier. Het gaat dus stukje bij beetje beter met me. Ik krijg leuke ideeën om met de kids te doen! Ik moet de knop nog wel omzetten en er helemaal voor gaan, maar ik moet dit alles even tijd geven.
Ik skype en praat deze dagen veel met mijn mams, paps en vrienden, dit heb ik echt nodig, omdat je veel meemaakt en ziet! Het is een hele omslag. Ik waardeer alle berichten echt. Ik hoor graag van jullie!
-
13 Februari 2013 - 13:34
Charlotte Geluk:
owja, de kinderen gaan al om 04:00 uit hun bed! Respect -
13 Februari 2013 - 13:38
Kimberley:
ik ben trots op je schat! -
13 Februari 2013 - 13:47
Benthe:
Wauw Charlotte,
Indrukwekkend hoor! Bijzonder om te lezen. Ik ga je verhalen volgen! ;-)
Ben erg benieuwd naar je foto's!
Heel veel succes, en wennen kost tijd, helemaal als je je zo hard hebt ingezet voor school de afgelopen tijd. Nu chillen met je billen en genieten hoor!!!
X -
13 Februari 2013 - 15:57
Yvonne:
Super!!!! Go for it. We skypen, loveyou!! -
13 Februari 2013 - 16:44
Charlotte Geluk:
Hee Benthe, leuk dat je het gaat volgen en ik moet het inderdaad tijd geven. De andere vrijwilligers hier hebben precies hetzelfde en zeggen dat ook, dus het komt allemaal wel goed. Je hebt gewoon je ups en je downs. Maar de kids en het weeshuis is super en de mensen zijn heel aardig. Hahah, dat is lief dat je dat zegt! hahah succes met alles dikke kus. -
13 Februari 2013 - 18:40
Ylona:
Ooooooooh Charlotte toch!
jaloersheid steekt hier zowat m'n hoofd uit!
Wat super gaaf dat je het zo naar je zin hebt!
Ik ben echt wel trots op je!
En die foto's, wat een schattige kinderen! Heerlijk!
Ik ben benieuwd naar de rest!
Have fun!
xxxxxx -
13 Februari 2013 - 19:37
Dina Van Doesburg:
Ik ben trots op je! En... een beetje jaloers:-)
Geef iedereen een dikke knuffel!
Tot over 6 weken,
Dina
www.shadechildrenfoundation.nl
-
13 Februari 2013 - 20:16
Charlotte Geluk:
Lieve Ylona, leuk om van je te horen! Haha, ja zeker lieve kids!Je gaat zeker meer zien, love -
13 Februari 2013 - 20:27
Jenieke:
wauw topper,
geef alle emoties en gedachten lekker een plaatsje
& geniet heerlijk van de zon ( want ja het is hier belachelijk koud) en van de heerlijke donkere mensjes !
Gooooooooodluck.
xxx -
22 Februari 2013 - 23:46
Geusje:
Charlotte,
De eerste paar weken zitten erop. Het was wel wennen, logisch natuurlijk. Een hele goed en fijne tijd gewenst.
Groeten van Geusje van de Werfhorst -
23 Februari 2013 - 22:30
Mama Ellen:
'k Ben trots op jou schatje! :-) :-) :-)
Volg je hart! -
23 Februari 2013 - 22:47
Gijsbert Geluk:
Wat een andere wereld daar. Even geen hotelleven maar heel hard werken. Complimenten
Hoor. Wat je nu hebt geleerd in twee weken zou je h in Nederland jaren over hebben gedaan. Of niet eens aantoegekomen zijn. Als jij weer thuiskomt ben je waarschijnlijk enorm gegroeid, ook al ben je dan een paar kilo afgevallen. Ik ben heel benieuwd. Maar veel plezier en sterkte. Papaxxx -
26 Februari 2013 - 18:41
Els:
Geweldig topper!!!!!!! -
04 Maart 2013 - 11:54
Etienne:
Heel veel succes en plezier daar! -
07 Maart 2013 - 14:48
Charlotte:
Bedankt voor al jullie lieve reactie's !
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
