Backpakken in Tanzania & Het elven in het weeshuis

Eindelijk was het dan zover, nog 1 nachtje slapen en dan ging ik backpakken in Tanzania. Wonder boven wonder paste alles in 1 rugtas. Voor 1,5 week zou ik weggaan. De planning was om eerst naar Arusia tegaan en daarna naar Zanzibar. Dit alles ging ik doen met de bus . Niks gepland en gewoon gaan. Dat is nou niet echt mijn manier van reizen , maar ook goed om een keer te doen of toch niet?! Om vier uit bed en klaarmaken voor de lange reis. Morris vergezelde me tot Nairobi, want het was niet veilig om zo vroeg alleen te reizen. Eenmaal aangekomen in Arusia heb ik mijn weekend doorgebracht met Sine en Line, die ik van Diani Beach ken. We hebben dat weekend Arusia verkent. Niet mijn favo stad. Het was nogal lastig, want we kenden geen van allen de stad en we begrepen ook niet veel van het geld. De mannen volgden je soms ook gewoon de hele weg, kom je uit een winkel staat hij gewoon op je te wachten, om je verder te volgen, echt bizar. Zaterdag dacht ik laat ik is even naar het weer in Zanzibar kijken en tot mijn verbazing, waren de weersvoorspellingen, regen, regen en nog meer regen! Dus toen had ik maar besloten om weer terug naar huis tegaan. Het was het niet waard om voor een regen vakantie te betalen. Wel zonde dat ik mijn visa enz. heb betaald voor zo’n korte vakantiemaar niks aan te doen. Nu kan ik me geld mooi bewaren voor een andere trip of ik ga in Juni naar Zanzibar.

Nog minder dan 5 weken in het vooruitzicht en dan ben ik alweer thuis, de tijd vliegt! Vooral nu ik nog een aantal dingen wil doen voordat ik na huis ga. Alweer 2 weken verder. Het weer word beter en beter. We hebben haast geen regen meer en de wegen drogen op. Dus geen modderschoenen en voeten meer. De temperatuur is eigenlijk altijd wel goed gebleven en de zon schijnt meestal ook lekker.Ik richt me nu erg op vrijwilligerswerk en af en toe kleine trips.

Voor Arusia heb ik veel in het weeshuis geholpen. De kids hadden vanaf 29 april nog een week vakantie. Ben de hele week in huis geweest en heb daar met de kids gespeeld, in huis geholpen en geschildert. Natuurlijk ben ik ook naar karate geweest! In die week ben ik op donderdag met mijn tweede moeder naar het paradijs gegaan, naar een market, waar je kleding voor 10 cent kan kopen ( van H&M enz.), Ik ging natuurlijk helemaal los! Daarna moest ik me Visa verlengen en dat was ook nog een heel gedoe. Het vinden van de locatie duurde even. Eenmaal beland, dacht ik dit gaat lang duren, na 1 minuut was ik al klaar, corrupt zooitje! Daarna lekker Nederlandse friet gegeten, genieten dus. Na een geslaagde dag, laat thuis! Na een maand geen bezoek te hebben gebracht aan AFCIC, vond ik dat ik dat de volgende dag ook wel weer een keer mocht doen. De boys waren allemaal erg blij om me weer tezien. De boys gingen hun oude leven filmen, dus ze gingen de town in, om de straatboys te vinden, erg leuk om te zien. De straatboys zijn echt positief verandert. De volgende dag ging ik naar karate, dit was van 10 tot 4 uur, daarna was ik helemaal gesloopt, te moe om nog wat nuttigs te doen. De twee Nederlandse sponsers van karate waren er ook, dus dat was erg gezellig. De volgende morgen ben ik met Juliana naar de jehova kerk geweest, daarna weer in het weeshuis met de kids gespeeld en geschildert. De volgende morgen een dagje in het weeshuis geholpen. Ik vind het echt heel fijn om in het weeshuis te helpen. Voel me gewoon helemaal thuis. Ben nu ook liever in het weeshuis dan in AFCIC. De dag erna ben ik naar AFCIC geweest. Op woensdag heb ik ‘s ochtend meegeholpen in het weeshuis . Daarna ben ik met Juliana naar Kiota gegaan, het weeshuis waar Anneloes woonde. Daarna lekker met Anneloes bijgekletst. Toen moest ik haar helaas alweer gedag zeggen, want dit was de laatste keer dat ik haar kon zien, want zij is nu onderhand naar Thailand vertrokken. De volgende morgen HIV getest in Umoja, in een school met 30 kids. Dit was een goede ervaring. Daarna dus naar Tanzania gegaan. Op maandag 13 mei , heb ik een dagje in het weeshuis geholpen en geschildert. Vandaag moet ik eventjes wat dingen uitzoeken voor “ lake Nakuru” en ga ik naar AFCIC. Ik ben blij met mijn projecten en heb het erg naar me zin. Ik ben ook erg blij met de huismoeders en de staff van het weeshuis en AFCIC, want met de meesten van hun heb ik een goede band opgebouwd. Verder ben ik in het weeshuis bezig met dingen structeren. Ik leer de kids nu voor speelgoed te zorgen en het weer op de goede plek terug te doen. Daarnaast ga ik nu ook aan de slag met de kids die in hun bed plassen. Verder vind ik het ook leuk om met de administratie te helpen. Ook ben ik nu bezig met het restylen van de huiskamer. Ik hoop dat de registratie van het weeshuis voor mijn vetrek klaar is.

Al bijna jarig! Het is leuk om van jullie te horen!
Kwaheri, doei!